Computationalisme

In de filosofie van de geest is het computationalisme of de computatietheorie van de geest een visie die stelt dat de menselijke geest voorgesteld moet worden als een informatieverwerkingssysteem en dat het denken een vorm is van computatie of computerachtige berekeningswijze. De hypothese werd in zijn hedendaagse vorm naar voren gebracht door Hilary Putnam in 1961 en ontwikkeld door Jerry Fodor in de jaren 1960 en 1970.^[1] Deze visie is gemeengoed in de moderne cognitieve psychologie en wordt aangenomen door theoretici van de evolutionaire psychologie.

Het computationalisme is een filosofisch concept dat zegt dat de geest werkt als een computer of symboolmanipulator. De theorie houdt in dat de geest berekeningen gaat doen met input uit de natuurlijke wereld met het oog op het creëren van output onder de vorm van verdere mentale of fysieke toestanden. Een computatie is het proces waarbij input wordt opgenomen en vervolgens een stapsgewijs algoritme wordt gevolgd om tot een bepaalde output te komen. Het computationalisme meent dat er bepaalde aspecten van de geest zijn die stapsgewijze processen volgen om voorstellingen van de wereld met berekeningen te ontleden.

Deze computatietheorie van de geest vereist representatie gezien 'input' voor een computatie de vorm krijgt van symbolen of representaties van andere objecten. Een computer kan geen werkelijk object berekenen, maar het moet het object interpreteren en representeren in één of andere vorm en vervolgens de representatie berekenen. Het computationalisme is verwant aan de representatietheorie van de geest omwille van het feit dat ze beide stellen dat mentale toestanden representaties zijn. De twee theorieën verschillen daarentegen van elkaar gezien de representatietheorie meent dat alle mentale toestanden representaties zijn, terwijl de computatietheorie niet zegt of bepaalde mentale toestanden, zoals pijn of depressie, niet representationeel kunnen zijn en daarom niet geschikt kunnen zijn voor een computationele behandeling. Deze niet-representationele mentale toestanden worden ook qualia genoemd. De computatietheorie van de geest wordt ook in verband gebracht met de taal van het denken. Deze theorie laat toe dat de geest meer complexe representaties kan verwerken met behulp van de semantiek.

1. ↑ Horst, Steven, (2005) "The Computational Theory of Mind" in The Stanford Encyclopedia of Philosophy. Gearchiveerd op 25 mei 2023.